Notalar

Orijinal

Dum transisset Sabbatum. Robert Johnson. A cappella. Sacred , Motet. Language. Latin. SATBarB.

Tercüme

Dum transisset Sabbatum. Robert Johnson. A capella. Kutsal, Motet. Dil. Latin. SATBarB.

Orijinal

From a manuscript in the library of Christ Church, Oxford. The soprano and alto parts are attributed in the manuscript to “Mr Johnson”. The baritone part is attributed to “Tallis alias Johnson”. In the manuscript this part is written in plainchant notation. Slurs in this edition represent ligatures in the original plainchant. The work was published by Charles Burney in his “General History of Music” in 1776 with many changes to reduce dissonances and adapt the work to 18th Century taste. In a complete performance, the plainsong intonation and entire polyphony were probably intended to be sung first. Then the plainsong verse Et valde mane. Then the polyphony from Ut venientes to the end. Then the plainsong Gloria patri. Finally the polyphonic Alleluia. In the original manuscript “Alleluia” is written out “Al-le-lui-a”. There are a number of differences in published versions of. the plainsong intonation,. ii. the Et valde mane and. iii. the Gloria patri sections. These sections are not included in the manuscript source for this edition of the Johnson five part setting. The three last notes in the intonation, usually sung “sse – e - et”, are sometimes replaced by a single long note in, for instance, published editions of Tallis’ 5 part setting of “Dum Transisset”. There are a variety of different interpretations of the Et valde mane and the Gloria patri plainsong sections. Examples are included in the CPDL edition of the Taverner setting by Rupert Preston Bell, the edition of the Tallis setting by JJ Hutchings on Sibelius Music , the edition of the same Tallis setting by Richard Abram, published in “Musical Times”, February 1979, and the performance on CD of the Johnson four and five part settings by Cappella Nova. directed by Alan Tavener.

Tercüme

Christ Church, Oxford kütüphanede bir el yazmasından. soprano ve alto parçaları yazının için "Bay Johnson" atfedilen edilir. bariton parçası "Tallis takma Johnson" atfedilir. Yazıda bu bölümü plainchant gösterimde yazılır. Bu baskısında hakaretler orijinal plainchant bitişik harfleri temsil. iş uyumsuzlukları azaltmak ve 18. Yüzyıl tadı çalışma uyum için birçok değişiklikler 1776 yılında "Müzik Genel Tarihi" Charles Burney tarafından yayınlandı. Tam bir performans, plainsong tonlama ve tüm polifoni muhtemelen ilk söylenen amaçlanan edildi. Sonra plainsong ayet Et Valde yele. Daha sonra Ut gelen çok seslilik ucuna venientes. Sonra plainsong Gloria patri. Sonunda polifonik Alleluia. Orijinal el yazması "Alleluia" "El-le-lui-a" yazılır. Yayınlanmış alternatifler farklılıklar vardır. plainsong tonlama,. ii. Et Valde yele ve. iii. Gloria patri bölümleri. Bu bölümler Johnson beş parça ayarı bu sürümü için el yazması kaynak dahil değildir. Bazen Örneğin, "Düm Transisset" nin Tallis'in '5 bölüm ayarı sürümleri yayınlanan, tek bir uzun nota ile değiştirilir, "et - - e sse" tonlama üç son notlar, genellikle söylenen. Farklı Et Valde yele yorumların ve Gloria patri plainsong bölümlerinin çeşitli vardır. Örnekler, Rupert Preston Bell, Sibelius Müzik, "Musical Times", Şubat 1979 yılında yayınlanan Richard Abram tarafından ayarı aynı Tallis, sürümüne JJ Hutchings tarafından Tallis ayarı sürümüne göre Taverner ayarı CPDL baskısında yer almaktadır ve Cappella Nova tarafından Johnson, dört ve beş parça ayarları CD'deki performansı. Alan ALLAH'IN yönettiği.